Η παρούσα αρχιτεκτονική μελέτη αφορά την ανέγερση Ξενοδοχείου κατηγορίας τεσσάρων αστέρων στη Φοινικούντα Μεσσηνίας .
Η Φοινικούντα αποτελεί ιδιαίτερο τουριστικό πόλο έλξης με αρκετούς επισκέπτες να την επιλέγουν ως τόπο παραθερισμού κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Κατά την αρχαιότητα αποτελούσε το λιμάνι της περιοχής ενώ μέχρι και σήμερα έχει διατηρήσει έναν παραδοσιακό χαρακτήρα , που ενισχύεται με την εξαιρετικής ομορφιάς παραλία και λιμάνι του οικισμού. Σε κοντινή απόσταση από το ακίνητο βρίσκονται τα βυζαντινά κάστρα της Μεθώνης και της Κορώνης, μέρη που αποτελούν υπεροπτικούς πόλους της περιοχής.
Η πρόταση αποσκοπεί στην κατασκευή κτιριακών εγκαταστάσεων και στη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου για τη δημιουργία ολοκληρωμένης τουριστικής υποδομής, κατηγορίας τεσσάρων αστέρων (4*) με κολυμβητικές δεξαμενές και υπόγειους χώρους. Στόχοι της επένδυσης είναι η ποιοτική εξυπηρέτηση και η ασφάλεια των πελατών και η προσφορά νέων υπηρεσιών προς όλους, λαμβάνοντας υπ’ όψιν την εξοικονόμηση των φυσικών πόρων, τη σωστή διαχείριση ενέργειας και την προστασία του.
Πριν τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό το πολεοδομικό τμήμα της MORPHÓ προχώρησε στη γνωμάτευση του οικοπέδου, το οποίο ελέγχθηκε ως προς την δυνατότητα οικοδόμησης του και την εγκατάσταση τουριστικής επιχείρησης σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία αλλά και των τεχνικών προδιαγραφών του ΕΟΤ.
Η αρχιτεκτονική σύνθεση επηρεάζεται από ένα σύνολο παραγόντων βάσει των οποίων διαμορφώνεται η τελική μορφή των κτιρίων, όπως:
• Σεβασμός στον χαρακτήρα του τόπου. Ανάδειξη των παραδοσιακών τρόπων δόμησης σε συνδυασμό με σύγχρονα στοιχεία με σκοπό τη δημιουργία ενός κτιριακού συνόλου που θα εντάσσεται στη περιοχή.
• Δημιουργία ενός κέντρου αναφοράς των κοινοχρήστων χώρων. Ο χρήστης θα έχει τη δυνατότητα να κινείται ελεύθερα στους κοινόχρηστους χώρους, χωρίς να του επιβάλλεται η απομόνωση αλλά παράλληλα χωρίς να αποτελεί εμπόδιο στην ιδιωτικότητα των υπολοίπων.
• Αμφιθεατρική εξέλιξη των προσβάσεων των ιδιωτικών χώρων. Η περιήγηση στο οικόπεδο καθίσταται εύκολη λόγω της χρήσης της φυσικής κλίσης του εδάφους και δημιουργίας της πορείας κίνησης.
• Ένωση με το πράσινο. Ιδιαίτερης σημασίας χαρακτηριστικό του οικοπέδου αποτελεί η ύπαρξη ελαιόδεντρων και πρασίνου στο εσωτερικό του. Στόχος της σύνθεσης είναι η ανάδειξη αυτού του στοιχείου και η ένταξή του στον σχεδιασμό.
Το προτεινόμενο κατάλυμα αποτελείται από 10 ανεξάρτητους αρχιτεκτονικούς όγκους, οι οποίοι τοποθετούνται μέσα στον εκμεταλλεύσιμο χώρο του οικοπέδου βάσει σχεδιαστικών
αρχιτεκτονικών χαράξεων με σκοπό τη δημιουργία ζωνών χρήσης. Οι αρχιτεκτονικοί όγκοι διαχωρίζονται βάσει των χρήσεων του σε κοινόχρηστους και ιδιωτικούς ενώ η προτεινόμενη διάταξη, αξιοποιεί με το βέλτιστο τρόπο την ιδιωτικότητα των επισκεπτών κατά τη διαμονή τους στο κατάλυμα. Κύριο χαρακτηριστικό της προτεινόμενης αρχιτεκτονικής μελέτης αποτελεί η ενοποίηση του φυσικού τοπίου με τον κτιριακό όγκο, δημιουργώντας κτίρια που προσομοιάζουν υπόσκαφες κατασκευές και χρησιμοποιώντας φύτευση στις στέγες των κτιρίων.
Τα υλικά που επιλέγονται για το κτιριακό σύνολο αποπνέουν την αισθητική της κεντρικής ιδέας σχεδιασμού εντάσσοντας το κατάλυμα στο φυσικό τοπίο και τον τόπο. Γίνεται επιλογή φυσικών υλικών σε συνδυασμό με σύγχρονους τρόπους κατασκευής, ώστε να επιτευχθεί μία διαχρονικότητα και συνάμα αντοχή στο σύνολο. Πιο συγκεκριμένα, επιλέγεται η κατασκευή του σκελετού του κτιρίου από οπλισμένο σκυρόδεμα με οπτοπλινθοδομή. Στους γραμμικούς τοίχους που ορίζουν της ζώνες των κλειστών χώρων, προτείνεται επένδυση από φυσική πέτρα σε μορφή πάνελ σε διάταξη και χρωματισμό που προσομοιάζει τον παραδοσιακό τρόπο δόμησης. Τα δάπεδα των εξωτερικών χώρων στάσης επενδύονται με γρανιτόπλακες υψηλής αντοχής ενώ οι ζώνες κίνησης πεζού ή αυτοκινήτου, επικαλύπτονται με διάτρητους υδατοπερατούς κυβόλιθους με στόχο την μικρότερη παρέμβαση στο φυσικό έδαφος. Στα δώματα των κτιρίων προτείνεται η φύτευση τους σε ικανό πάχος, με σκοπό τη διατήρηση του πράσινου χαρακτήρα του ακινήτου και της περιοχής. Τέλος, ως προς το εσωτερικό των χώρων επιλέγονται υλικά που θα προσδώσουν μία οργανικότητα με σύγχρονες γραμμές. Επιλέγεται αδρός σοβάς για τους τοίχους και στα δάπεδα γρανιτόπλακες σε χρωματισμό αντίστοιχο με την τοπική πέτρα, κάτι το οποίο θα προσδίδει την ενιαία αισθητική του εσωτερικού με τον εξωτερικό χώρο.
